Het kamerdebat over de kwaliteitswet verliep geanimeerd. Minister Vandenbroucke (Vooruit) werd het vuur aan de schenen gelegd over het ‘overleg’ met de beroepsverenigingen, de inspectiewijze, de talenkennis van de inspecteurs, het vereiste budget voor de invoering ervan en hoeveel dossiers voor opvolging in aanmerking zouden komen.

Aan de stemming over de kwaliteitswet in het parlement ging een geanimeerd debat vooraf. Het is immers een publiek geheim dat deze wet nogal wat lacunes bevat.

Frieda Gijbels (N-VA) bond de kat de bel aan met de vraag of er overleg plaatsvond met de betrokken beroepsgroepen en indien ja, of er dan voldoende rekening werd gehouden met hun opmerkingen. Volgens minister Vandenbroucke wel. Frieda Gijbels verwoordde haar twijfels fijntjes als volgt: “De minister zegt dit wetsontwerp aan de beroepsgroepen te hebben gecommuniceerd. "Er was geen tegenkanting, dus is het overleg goed verlopen." "Ik begrijp iets anders onder overleg. Zo zouden heel wat beroepsverenigingen niet betrokken zijn geweest in het opstellen van dit wetsontwerp inzake het flexibiliseren van de zorg en het delegeren van bepaalde zorgtaken naar andere beroepsbeoefenaars.”

Alterneuten minder risico?

Gijbels vroeg ook of de bepalingen van het wetsontwerp ertoe kunnen leiden dat er een situatie ontstaat waarbij alternatieve therapeuten minder risico lopen op sancties dan de gereguleerde zorgverstrekkers. De alternatieve therapeuten lopen niet minder risico op sancties dan de gereguleerde zorgverstrekkers, verzekerde de minister.

Waarop Gijbels het dan weer ‘merkwaardig’ vond dat de inspecteurs die controleren op de onwettige uitoefening van de geneeskunde ook niet-zorgverstrekkers kunnen zijn. “Dat ligt gevoelig op het terrein.” Ze waarschuwde voor willekeur, vooral omdat de inspecteurs geen uniforme opleiding genoten en niet over dezelfde praktijkervaring beschikken als de personen die ze gaan inspecteren.

Dominiek Sneppe (Vlaams Belang), Robby De Caluwe (Open VLD) en Catherine Fonck (les engagés) sloten zich daarbij volmondig aan. Met als bijkomende vraag van dr. Fonck hoe dat te rijmen met de kennis waarover men moet beschikken om een omstandig advies voor de Toezichtcommissie en de multidisciplinaire kamers uit te werken.

Vandenbroucke beklemtoonde dat niet alle inspectietaken moeten worden verricht door een gezondheidszorgbeoefenaar. Er is voor die hen een opleiding voorzien. De inspecteurs zijn beëdigde ambtenaren, ze zijn door professionele geheimhoudingsplicht gebonden.

Dat antwoord voldeed niet voor Frieda Gijbels en Catherine Fonck: “Dat de inspecteurs niet-zorgverstrekkers kunnen zijn, is een mankement. “Verschillende beroepsgroepen hebben immers bepaalde eigenheden die alleen kunnen worden ingeschat door iemand met dezelfde expertise. Het is bovendien een achteruitgang ten opzichte van de manier waarop de Provinciale Geneeskundige Commissies werken. Daar worden medici ingeschakeld om bepaalde onderzoeken uit te voeren.”

Dokter Fonck wees erop dat de inspecteurs de eed zullen moeten afleggen. De deskundigen en de gezondheidszorgbeoefenaars zijn aan het beroepsgeheim gebonden. Voor de patiënten geldt het beroepsgeheim evenwel niet; zullen zij derhalve ook de eed moeten afleggen?”, wierp ze op.

Talenkennis

In het voorontwerp was een toetsing van de taalkennis voorzien. Waarom wordt die toets geschrapt? Gijbels benadrukte het belang van de toetsing van de taalkennis, bovenop een bewijs van taalkennis. De vermeende kennis van de taal strookt niet altijd met de werkelijke kennis van de taal. Ze beklemtoonde het belang van de taalkennis “want precieze communicatie is van belang om goed zorg te verlenen. Een taaltoets is essentieel voor de zorgkwaliteit.”

Verder gaf minister Vandenbroucke ook duiding bij de voorziene budgetten die gepaard gaan met de invoering van de wet. “Er is 391.000 euro voorzien waarvan 289.000 euro voor statutair personeel bestemd is. Er wordt 12.000 euro voorzien voor overhead facility, 7.000 euro voor de overhead ICT, 68.000 euro voor verplaatsing – en aanwezigheidskosten en 15.000 euro voor expertise.”

Kinderporno

Thierry Warmoes (PVDA-PTB) leverde zijn bijdrage door te vragen In welke zin gevoelige dossiers inhoudelijk anders zullen worden aangepakt. Daarbij verwees hij naar het dossier van de kinderarts die wordt beschuldigd van het bezit van kinderporno, en naar dat van de gynaecoloog die ervan wordt beschuldigd zijn eigen sperma te hebben gebruikt om vrouwen te insemineren.

Minister Vandenbroucke antwoordde dat bij zaken zoals kinderporno steeds het resultaat van het onderzoek moet worden afgewacht. De Toezichtcommissie kan wel onmiddellijk de gezondheidszorgbeoefenaar schorsen die een gevaar vormt voor de volksgezondheid of voor de patiënten. Daarna zal de bevoegde overheid (hoven en rechtbanken) haar rol vervullen. De Toezichtcommissie kan enkel maar beslissingen ten gronde nemen in geval van kwaliteitscriteria of bij fysieke of psychische ongeschiktheid van de gezondheidszorgbeoefenaar.

Aantal dossiers

Dominiek Sneppe (Vlaams Belang) citeerde de minister die verwacht dat er ‘enkele duizenden dossiers’ opgevolgd zouden moeten worden. Ze wou weten waar dat getal vandaan kwam. Frank Vandenbroucke verwees naar zijn administratie die berekend had dat tussen 1 en 2% van de gezondheidsprofessionals ‘begeleiding’ nodig had van de praktijk of hun fysieke/psychische attitude. Er zijn zowat 610.000 actieve gezondheidsprofessionals in België. In werkelijkheid zou het dus gaan om 6.100 tot 12.200 dossiers als de cijfers van de administratie kloppen.

Op verzoek van Frieda Gijbels (N-VA) zal de commissie overgaan tot een tweede lezing van de aangenomen artikelen -met inbegrip van een technische correctie- van het wetsontwerp.