Wie een burn-out heeft gehad, loopt later een grotere kans om ontslagen te worden. Dat blijkt uit een nieuwe studie van de UGent. Steeds meer mensen zitten met een burn-out thuis. Tussen 2018 en 2021 ging het om een toename van 66 procent, berekenden de Onafhankelijke Ziekenfondsen onlangs.

Dat schrijft De Morgen. "Het is een stempel dat je moeilijk uitgewist krijgt", zegt doctoraal onderzoeker Philippe Sterkens aan de krant.

Steeds meer mensen zitten met een burn-out thuis. Tussen 2018 en 2021 ging het om een toename van 66 procent, berekenden de Onafhankelijke Ziekenfondsen onlangs. Kijken we alleen al naar Vlaanderen, dan schat de Sociaal-Economische Raad (SERV) het aantal werknemers met een burn-out op minstens 53.000. Een op de drie onder hen zit al langer dan een jaar thuis.

Hoewel velen de weg naar hun job terugvinden, kunnen ze hun verleden niet zomaar achter zich laten, schrijft De Morgen. Wie ooit een burn-out had, maakt jaren later nog steeds een grotere kans om ontslagen te worden bij een herstructurering. Tot die vaststelling komt doctoraal onderzoeker Philippe Sterkens van het Gentse interdisciplinaire centrum UGent@Work, waar ook promotor en arbeidseconoom Stijn Baert aan verbonden is.

"In eerder onderzoek stelden we vast dat een burn-out een belemmerende rol speelt bij toekomstige aanwervingen en promotiekansen", zegt Sterkens. "Nu blijken werknemers met een burn-outverleden ook sneller te worden geselecteerd voor ontslag." 

De impact van een burn-out op de rest van een carrière valt dus niet te onderschatten, stelt de onderzoeker. "Het is een stempel dat je moeilijk uitgewist krijgt."

Andere redenen voor langdurig absenteïsme, zoals een fysieke aandoening of ouderschapsverlof, worden niet afgestraft. Ook de leeftijd van een manager speelt mee: hoe ouder, hoe strenger voor een burn-outverleden.

Voor het onderzoek kregen 197 managers uit de Verenigde Staten een set van 27 fictieve profielen, waarbij ze informatie kregen over onder andere het geslacht, de leeftijd, de prestaties en het absenteïsme. Vervolgens kregen ze de vraag wie ze zouden ontslaan. "We zijn ervan overtuigd dat we de bevindingen kunnen projecteren naar Vlaanderen, omdat hier gelijkaardige mechanismen speelden in vergelijkbare studies", klinkt het.