Op het door de Brusselse koepelorganisatie Gibbis georganiseerde colloquium 'thuishospitalisatie en de verhouding met instellingen: een andere kijk', zijn tien Belgische en Franse alternatieve zorgprojecten voorgesteld. Daarin worden zorg thuis en in een instelling op innoverende wijze verenigd.
Al deze initiatieven zijn, met succes, door sociale ondernemers opgezet – vaak zonder dat ze daarvoor hebben kunnen rekenen op organisatorische of financiële hulp van buitenaf.
Het klassieke zorgaanbod beantwoordt niet of onvoldoende aan de noden van een groot aantal patiënten, die vaak verschillende ziektebeelden combineren: chronische zieken, ouderen en psychiatrische patiënten met een beperking, oudere psychiatrische patiënten, mensen die met polypathologie leven en die niemand na hun ontslag uit het ziekenhuis wilt opnemen. Daarom roept Gibbis op om een specifiek juridisch en budgettair raamwerk op te stellen dat het makkelijker maakt om nieuwe zorgplekken op te richten; “1.5 lijn”. Die staat dan tussen de huidige eerste en tweede zorglijn.
Nieuw raamwerk moet systeem openbreken
Er is nood aan een kader waardoor de opvang van patiënten beter gecoördineerd kan worden, muren rond structuren worden gesloopt – waar ook in ons staatsbestel – en het systeem wordt opengebroken, zodat de continuïteit van de zorg is verzekerd, waar de patiënt zich ook bevindt.
Een raamwerk dat alternatieve opvangsormen faciliteert:
- afschaffen van wetgevende en financiële belemmeringen
- een betere uitwisseling van informatie tussen de verschillende actoren die voor de patiënt zorgen
- een betere doorverwijzing van de patiënt naar de meest geschikte vorm van opvang een meer geïntegreerde organisatie en financiering van een gediversifieerd aanbod van zorg
- bevorderen van multidisciplinaire samenwerking.
Gibbis vindt dat snel een voor de patiënten financieel haalbaar aanbod moet worden ontwikkeld. Voor deze “nieuwe patiënten” pleit Gibbis voor een tussenkomst van de ziekteverzekeringen – zowel federaal als regionaal of communautair – in de kosten voor de medische verstrekkingen en de opnamekosten. Alleen een perfecte samenwerking tussen het federale en het gewestelijke niveau kan dit mogelijke maken.
Besparingen op termijn
In een eerste fase zijn hiervoor ook zeer gerichte financiële investeringen nodig. Op termijn zou het creëren van nieuwe, beter aangepaste zorgplekken besparingen moeten opleveren. De onderhandelingen na de verkiezingen van mei 2019, zowel op federaal als regionaal niveau, zijn een unieke gelegenheid om aan deze zeer acute nood te beantwoorden.
