Het project beroertecoach.be werd enkele jaren geleden opgericht door de Belgian Stroke Council (BSC), die beroertepatiënten – onafhankelijk van hun leeftijd en blijvende handicap – wil blijven begeleiden in het dagelijkse leven na een beroerte door secundaire preventie, educatie, online opvolging en revalidatie, regionale zorgverleners en patiënten-netwerken, re-integratie. Om die begeleiding nog beter te maken, werd beroertecoach.be in het leven geroepen. Het project ging het eerst van start in de twee Brugse ziekenhuizen AZ Sint-Lucas en AZ Sint-Jan, in samenwerking met de huisartsenkring. Nadien werden UZA en AZ Groeninge er ook bij betrokken.
De beroertecoach begeleidt de patiënt tijdens zijn of haar opname, maar houdt ook daarna contact met de patiënt, telefonisch of via het digitale platform. “Er zal dus een betere opvolging zijn. De patiënt kan de gevevens van zijn cardio-vasculaire risicofactoren, zoals bloeddruk, glucosewaarden, bmi, cholesterol, …, zelf invullen op het platform. Die gegevens worden dan mee opgevolgd door de beroertecoach, waardoor er een interactie komt voor de regulatie van risicofactoren”, zegt neuroloog dr. Peter Vanacker van het AZ Groeninge.
De patiënt zal op het platform geïntroduceerd worden door de beroertecoach in het ziekenhuis, zodat het aangepast kan worden aan zijn of haar eigen behoeftes. Je zal de app op een smartphone, pc of tablet kunnen raadplegen. De patiënt krijgt herinnerings-emails om zijn gevgevens in te geven en de coach wordt gewaarschuwd als dit al een tijdje niet meer is gebeurd of als de data sterk afwijken. Het ziekte-inzicht en de zelfzorg van de patiënt worden met andere woorden gestimuleerd en de patiënt kan binnen het zorgpad bijvoorbeeld een videoconsultatie plannen met de beroertecoach. Er wordt ook een standaard rapport gegenereerd en getransfereerd naar het Elektronisch Patiëntendossier (EPD).
Dr. Vanacker schat dat ongeveer 25 procent van de patiënten zal deelnemen. “Onze gemiddelde populatie is rond de 70-75 jaar, dus dat zijn veel oudere patiënten. Ofwel hopen we dat de patiënt het zelf kan, zoals we meer en meer zien, of dat er een mantelzorger, jonger familielid of thuisverpleegkundige is die het platform in zijn plaats kan gebruiken. Maar we zijn er realistisch in dat het niet voor iederéén haalbaar zal zijn. Maar als het goed wordt uitgelegd, mogen we er toch vanuit gaan dat een groot deel van de patiënten zal kunnen participeren.”
