“Een van de belangrijkste uitdagingen van de komende maanden is zonder twijfel het statuut van consultaties op afstand of teleconsultaties”, zegt Benoît Collin, adjunct-directeur-generaal van het Riziv.
Op de Lux-Health Premières assises de l’eSanté, die onlangs plaatshadden in Luxemburg, kwam Benoît Collin, adjunct-directeur-generaal van het Riziv, terug op de manier waarop het Riziv de logistieke en technologische overgang steunt naar de geneeskunde van morgen en ook op de relatie tussen arts en patiënt. “Het budget van het Riziv voor e-gezondheid bedraagt 23 miljoen euro (naast het budget voor de geïntegreerde praktijkpremie). Een van de belangrijkste uitdagingen van de komende maanden is zonder twijfel het statuut van de teleconsultaties. We moeten blijven praten met de Orde der Artsen die zich terughoudend opstelt en daarnaast denken we ook na over het al dan niet invoeren van een nieuwe nomenclatuur voor akten in de e-gezondheid.”
Sinds 1 januari 2017 wordt het honorarium voor het Globaal Medisch Dossier alleen betaald als de huisarts gebruik maakt van een Elektronisch Medisch Dossier.
Inmiddels werden al meer dan 2,7 miljoen elektronische voorschriften gemaakt. “Om elke voorschrijver de mogelijkheid te bieden om elektronische voorschriften aan te maken buiten het Elektronisch Medisch Dossier -in afwachting van een veralgemeend gebruik van het EMD - stellen we voor het einde van 2017 gratis een toepassing ter beschikking die een minimale service biedt: PARIS (Prescription & Autorisation Requesting Information System)”, aldus het Riziv.
De Nationale Medico-Mutualistische Commissie (NMMX) van haar kant pleit voor een makkelijker gebruik van e-diensten, extra aandacht voor de kwaliteit van de SUMEHR en vooral voor een duidelijkere communicatie over het gebruik van e-diensten.
Vandaag is de meest verspreide vorm van telegeneeskunde het ‘telefonisch advies’. Wanneer een arts meent dat telesurveillance noodzakelijk is in het kader van een langdurige behandeling zoals bijvoorbeeld bij hartinsufficiëntie, dan kan hij aan de patiënt een vergoeding vragen voor het gepresteerde werk, met name de supervisie en het reageren op alarmen. “De nomenclatuur voorziet vandaag geen akten als teleconsultaties waarbij er interactie op afstand is tussen een arts en een patiënt. Moet de nomenclatuur aangepast worden aan die nieuwe prestaties of moet er een nieuwe nomenclatuur komen? En dienen er andere terugbetalingsmodaliteiten voorzien worden? Dat zijn maar een paar van de vragen waarop we een antwoord moeten vinden.”
