Wat denken de patiënten over het elektronisch voorschrift? Een team van onderzoekers van de Universiteit van Antwerpen vroeg het ruim 270 respondenten aan de hand van een eigen vragenlijst. In de lijst verschillende soorten medicijngebruik (acuut of chronisch).

Geen significant verschil tussen de geslachten

Geen verrassing: het aantal mensen dat chronisch medicijnen slikt, ligt significant hoger bij 50-plussers. En hoewel er meer vrouwen aan de enquête deelnamen, bleek geen duidelijk verschil te bestaan tussen de geslachten. Een belangrijke bevinding, 63% van de ondervraagden zei dat ze de apotheek opzochten om geneesmiddelen te zoeken voor anderen, bijna altijd naaste familieleden.

Een duidelijke meerderheid (68-81%) meldde dat ze elektronische voorschriften kenden. Er was geen significant verschil in leeftijd. In totaal gaf 34% van de respondenten aan dat hun arts niet elektronisch voorschreef. Een onrealistisch cijfer, aangezien meer dan 80% van de artsen in de eerstelijnszorg elektronisch voorschrijft. Omdat patiënten nog altijd een papieren afschrift krijgen, beseffen ze misschien nog niet hoe ver de digitalisering is gevorderd. Ook hier was er geen duidelijke bias voor leeftijd.

37% positieve meningen

In totaal gaf 37% van de respondenten een positieve mening over elektronische voorschriften. Ze haalden leesbaarheid aan als de belangrijkste reden. Aan de andere kant had 7% van de respondenten een negatief beeld, waarbij de snellere vervaldatum een ​​belangrijke reden bleek (in België verlopen elektronische voorschriften niet sneller dan handgeschreven exemplaren, maar het systeem legt een vervaldatum op.) Slechts 15% van de bevraagden was op de hoogte van het bestaan ​​van de "Personal Health Viewer"

Probleem: een derde inschakelen

Als ze de keuze hebben, geeft 51% er de voorkeur aan om een ​​papieren voorschrift te ontvangen. Deze voorkeur voor een gedrukte versie lag beduidend hoger bij wie chronisch medicatie inneemt, vergeleken met wie alleen acuut medicatie gebruikt (60% versus 41%). Mensen gaven ook aan dat ze een papieren voorschrift nodig hadden om hen eraan te herinneren dat ze het geneesmiddel bij de apotheek moesten ophalen.

Een ander groot probleem was de moeilijkheid om iemand anders naar de apotheek te laten gaan voor medicijnen als het ging om een papierloos voorschrift. Zonder een formeel systeem dat de volmacht van een patiënt bevat, is het zonneklaar dat het personeel van de apotheek niet echt kan verifiëren of een persoon echt betrouwbaar is en door de patiënt is gevolmachtigd.

Een hoog percentage, 89%, denkt dat het altijd mogelijk moet zijn voor een patiënt om een ​​gedrukte versie aan te vragen en 21% vindt dat het altijd verplicht moet zijn. In totaal vond 80% dat de arts verantwoordelijk is om een gedrukte versie aan de patiënt af te leveren.

De resultaten zijn ingrijpend: een meerderheid van de patiënten erkent dat ze meer informatie nodig hebben over elektronisch voorschrijven; dat wordt door de auteurs geïnterpreteerd als een gevolg van het feit dat het papieren voorschrift blijft bestaan bij de meeste artsen.

De auteurs concluderen dat patiënten op dit moment onvoldoende kennis en begrip hebben van de voorgestelde veranderingen. "In het licht van deze overwegingen en de recente technische problemen met het systeem, menen wij dat het dringend nodig is om de kosten-batenanalyse van het voorgestelde beleid bij te werken. Aanvullende analyses van de risico's en voordelen van het systeem vanuit patiëntoogpunt kunnen gerechtvaardigd zijn "

Patient Perceptions of Electronic Prescriptions in Belgium: An Exploratory Policy Analysis