In de huidige stand van de wetgeving kunnen embryo’s en gameten uitsluitend op anonieme wijze worden gedoneerd. De ID-donor oftewel de “identificeerbare donor” geeft, voorafgaand aan de donatie, aan dat zijn identiteit mag worden meegedeeld aan het kind ouder dan achttien jaar, uiteraard enkel als dat kind daar om vraagt. Daarover gaat een recent ingediend wetsvoorstel van Robby De Caluwe (Open VLD).

Officieel heet het 'Wetsvoorstel ot wijziging van de wet van 6 juli 2007 betreffende de medisch begeleide voortplanting en de bestemming van de overtallige embryo’s en de gameten, wat betreft de anonimiteit bij donatie van gameten.'

In de huidige stand van de wetgeving kunnen embryo’s en gameten uitsluitend op anonieme wijze worden gedoneerd.

De wet laat wel, in tegenstelling tot veel andere landen, alleenstaande wensouders en wensouders van hetzelfde geslacht toe. Ook donatie van gameten en embryo’s wordt toegelaten, zij het dat die dus steeds anoniem moet gebeuren.

Daardoor heeft België een ander wettelijk kader dan veel andere Europese lidstaten omtrent de donatie van gameten wat de anonimiteit van de donor betreft. Meer en meer lidstaten van de EU opteren immers voor niet-anonieme donatie of, in correcter taalgebruik, identificeerbare donatie.

De ID-donor oftewel de “identificeerbare donor” geeft, voorafgaand aan de donatie, aan dat zijn identiteit mag worden meegedeeld aan het kind ouder dan achttien jaar, uiteraard enkel als dat kind daar om vraagt.

In België wordt er nog niet geraakt aan deze anonimiteit van donatie.

Van twee naar drie donortypes

Ter verduidelijking, de wet MBV laat twee donortypes toe: de anonieme donor en de gekende donor.

De gekende donor is een familielid, een vriend of een kennis van de wensouder/s die door de wensouder/s zelf wordt aangebracht als donor. Kiezen voor een gekende donor houdt niet in dat het donorkind zal weten wie de donor is: net als bij anonieme donatie kunnen ouders de donatie geheimhouden voor hun kind.

Intussen schat men (exacte cijfers zijn er niet) het aantal donorkinderen geboren in België op 50.000 tot 60.000. Ekele van deze donorkinderen gaan op zoek naar hun identiteit en botsen dan op de anonieme genetische donor. Dat is vaak een delicaat gegeven voor de ouders die ooit deze keuze maakten om hun kinderwens te vervullen.

Om wensouders en donoren op dit vlak meer vrijheid te geven en de belangen van wensouder, donor en kind beter te verzoenen, wordt in dit wetsvoorstel donatie met bekendmaking van de identiteit, de zogenaamde ID-donatie, mogelijk gemaakt als alternatief voor de anonieme donatie. Daardoor zullen kinderen zowel toegang hebben tot niet-identificeerbare als identificeerbare informatie over de donor.