Een psychiatrische patiënt moet optornen tegen onbegrijpelijke rompslomp van zijn ziekenfonds als hij een toelage wil aanvragen en bovendien houdt het medicatieschema annex terugbetaling helemaal geen rekening met het belang / levensnoodzaak van psychofarmaca. Dokter Catthoor getuigt.

Op de Staten-Generaal Geestelijke Gezondheid (SGGG) maakte ZNA-psychiater Kirsten Catthoor de stiefmoederlijke behandeling duidelijk van de volgende jongeman van 17. Dat bij wijze van voorbeeld, want er zijn heel wat andere gelijkaardige gevallen.

"Tijdens een vrij lange opname kunnen we niet om de diagnose van paralytische schizofrenie heen voor de patiënt. Maar de jongeman krabbelt recht. Hij herstelt. Er volgen periodes van normaal functioneren met betaald werk bij verschillende werkgevers. We komen tot een voldoende medicatietrouw met langwerkende inspuitingen. Er groeit een vertrouwensrelatie. Hij heeft intussen al jaren een gezonde relatie met zijn partner."

"Toch hervalt hij:  een paranoïde decompensatie met agressie naar zijn partner. Daardoor stelt Justitie de vraag naar internering. Met veel brieven van mij en pleidooien van de advocaat kan de internering worden afgewend."

"Maar er is een veer gebroken. Het lukt niet meer om zich op te laden, te solliciteren en te werken. Omdat het financieel steeds moeilijker wordt, besluiten we een uitkering aan te vragen bij de federale overheid."

"Ik vraag hem om tag (tegemoetkoming aan gehandicapten) aan te vragen bij de cm, zijn ziekenfonds. Hij mag ze mij bezorgen om hem te helpen."

"Enkele dagen later komt deze verstandige jongeman vertwijfeld bij mij. Hij denkt dat de uitkering niet voor hem bedoeld is. Hij herkent zich in niets van wat in de vragenlijst wordt gevraagd. De vragenlijst is aangepast zodat een sociaal assistent eventueel online kan helpen."

Surrealistisch

"In dat formulier staat: 'Dit document dient als hulp bij de voorbereiding maar kan niet gebruikt worden als aanvraagformulier (sic). Enkel aanvragen die online worden ingediend, kunnen behandeld worden. (…)” Enkele vragen: “Je binnenshuis en buitenshuis verplaatsen gedurende de laatste 30 dagen: welke moeilijkheden heb je gehad om zelfstandig te stappen?”'

"Dat is helemaal niet van toepassing op de jongeman die een betere dan gemiddelde conditie heeft. Hij is ook perfect georiënteerd. Toch moet hij beschrijven welke hulp hij nodig heeft om te stappen: een kruk, twee krukken, een rollator met of zonder wieltjes, een rolstoel, een traplift of een dubbele trapleuning.”

"Een andere vraag: 'Welke moeilijkheden had je gedurende de laatste 30 dagen om contact te leggen en te onderhouden met een onbekende persoon? En welke moeilijkheden om hem of haar te begrijpen? Mogelijke antwoorden: wat heb je nodig om te communiceren: een gehoorapparaat, een cochleair implantaat, een braille-apparaat of een TV-loep.'"

"Het mag duidelijk zijn dat deze vragenlijst volstrekt onvoldoende is om psychische problemen te beschrijven. Dit soort absurditeiten zorgt ervoor dat duizenden mensen in dit land niet de uitkering krijgen waarop ze recht hebben. Specifiek wordt onderschat welke noden er zijn en welke hulp noodzakelijk is. De huidige aanvragen voor een invaliditeitsuitkering zijn totaal ongeschikt voor mensen met psychische problemen."

Willekeur

"We worden nu geconfronteerd met een situatie waarbij het creativiteit vraagt om de vragen te beantwoorden waarbij iets mogelijk is, maar nooit voldoende voor een correcte uitkering. Bovendien schept dit mogelijkheden voor grote willekeur bij adviserend artsen, afhankelijk van hun affiniteit met geestelijke gezondheidszorg of psychiatrie."

"Ook op het vlak van medicatie schort er wat. Bijvoorbeeld voor het medicatieschema van een psychiatrische patiënt met diabetes. Alle medicatie voor diabetes met volledige  terugbetaling wordt beschouwd als levensnoodzakelijk. Psychofarmaca voor psychiatrische problemen zijn dat nooit. Ook niet voor langwerkende, inspuitbare vormen."

"Apothekers doen hun best om medicatieschema’s te rationaliseren en te adviseren wat voor de patiënt financieel het meest gunstig is, maar de onrechtvaardigheid wegwerken van verschillende medicatieklassen kunnen ze uiteraard niet."

Ook positief nieuws

Intussen raakte bekend dat op de jongste medicomut de mobiele equipes 107 een breder werkterrein krijgen. Ze mochten tot nu toe alleen uitrukken bij mensen tot 65. Dat wordt nu opengetrokken, de leeftijdsgrens vervalt.