Afgelopen vrijdag keurde de Ministerraad een aantal maatregelen goed van minister De Block, maatregelen die genomen werden in het kader van het Zomerakkoord en waarvan één artsen betreft.
Die zullen richtlijnen krijgen over de manier waarop ze de afwezigheidsduur van ziekteverlof moeten vastleggen. “Op objectieve wijze zal vastgesteld worden bij welke artsen de duur en het aantal periodes van arbeidsongeschiktheid afwijkt van deze bij artsen met een vergelijkbaar profiel”, aldus de minister in een communiqué.
“Er kunnen objectieve en goede redenen bestaan voor die afwijkingen. Als die redenen ontbreken, zullen de artsen verantwoording moeten afleggen”, aldus De Block (Open Vld). Basis daarvoor is het sanctiemechanisme dat het Riziv gebruikt om artsen die te veel geneesmiddelen voorschrijven ter verantwoording te roepen.
Laatste reacties
Georges OTTE
19 september 2017het specifiek viseren van burnout en depressie is een zeer ongelukkige tactiek die de stigmatisatie vande patient gaat accentueren in plaats van te verbeteren. Het is toch niet erg logisch dat op diverse vlakken ook door de overheid wordt ingezet op destigmatisatie dat met dergelijke ad hoc initiatieven die andermaal en zonder voorafgaand afstemmend overleg met de artsen top down worden genomen al dat goede werk wordt gehypothekeerd. Beleid is een zaak van dialoog en overleg met de sector en geen zaak van dictatuur.;
Georges OTTE
19 september 2017in een poging om fraude en misbruiken te beteugelen grijpen ministers om een of andere duistere reden gaarg terug naar ouderwetse en contraproductieve penalisatie technieken waarbij ze uiteraard vooral de meerderheid der ernstig werkende artsen treffen en niet positief bijdragen tot een betere welwillendheid in een sector die thans reeds te kampen heeft met burnout en depressie. bovendien worden hier deze laatste diagnoses specifiek geviseerd wat de stigmatisatie voor de patient nog accentueert. Dit was destijds ook het geval voor de "monsterboetes" (Frank van den Broecke) ook al een slag in het water.
Hier zou een constructieve methode veel betere resultaten kunnen opleveren zowel voor arts als patient als maatschappij nl een intercollegiaal MAAR BEZOLDIGD overleg tussen behandelende arts, medisch adviseur en arbeidsgeneesheer om ziekteverlof, omstandigheden vande aandoening en integratieve maatregelen op individuele manier te optimaliseren. Geen afstandelijke integratietrajecten en ander managements gedoe maar concreet en dicht bij de patient want elke depressie en elke burn out is anders. wie als arts dit overleg weigert kan alsdan nopg uitgenodigd worden om dit eens te bekijken. Het is mi imperatief dat niet geeist wordt als een onbezolddigde prestatie want dat zou enkel de werkbelasting van de arts verhogen.
met het geld dat wordt uitgespaard door goede en gezonde reintegratie kan heel veel van dergelijke overlegmomenten gefinancieerd worden. Waar dit systeem al operationeel is (meestal door een idealistische arts die het op eigen kosten ten voordele vande patient doet (er zijn nog Hippocratisch denkende artsen) werkt dit ZEER goed. Dus : geen penalisatie aub, artsen zijn geen kleuterkes maar respectvol intercollegiaal overleg.