De benaming aspirine komt van de merknaam Aspirin^® die in 1899 door het bedrijf Bayer is neergelegd voor acetylsalicylzuur, waarschijnlijk het eerste synthetische geneesmiddel. Een geneesmiddel dat dus al 118 jaar oud is! Behalve voor onbetwistbare therapeutische indicaties blijft deze stof, die in lage doses wordt ingenomen om hartinfarct en CVA te voorkomen, polemiek uitlokken.

Als het om secundaire preventie gaat, zijn de gegevens duidelijk, onbetwistbaar en onomstreden. Het nut van de preventieve behandeling met lage doses aspirine is aangetoond en wordt algemeen en wereldwijd erkend. De incidentie van recidieven van ernstige voorvallen is inderdaad aanzienlijk afgenomen, net zoals totale CVA’s en coronaire voorvallen. En dit zonder toename van de hersenbloedingen.

Gaat het om de primaire preventie, dan heeft de inname van acetylsalicylzuur geen effect op de cardiovasculaire mortaliteit, maar verhoogt ze alleen maar het aantal majeure maag-darmbloedingen of extracraniële bloedingen. Professor Jean Ferrières (Toulouse, Frankrijk) aarzelt niet te stellen dat “die gegevens nog maar eens de puntjes op de i zetten: in geval van primaire preventie is het risico op een bloeding door gebruik van aspirine groter dan het eventuele risico op een coronair accident zonder dodelijke afloop. De indruk ontstaat dat we al jaren om de hete brij heen draaien. Dat is bijna een culturele” gewoonte in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, maar de resultaten tonen aan dat het gebruik van aspirine voor deze indicatie niet gerechtvaardigd is.’”

Wel lijkt het erop dat de dagelijkse inname van een lage dosis acetylsalicylzuur colorectale kanker gedeeltelijk helpt te voorkomen, maar dat is een ander verhaal, waarop we later zullen terugkomen.